Głębia ostrości to zakres w jakim wybrany obszar zdjęcia będzie ostry, a cała reszta rozmyta. Wpływ na to mają trzy czynniki: przysłona, ogniskowa obiektywu i odległość ostrzenia.
Im mniejsza wartość przysłony np. f/2.8, tym głębia ostrości będzie mniejsza. Zwiększając wartość przysłony do np. f/8, f/16 lub innej, głębia ostrości również się zwiększy.
Drugim składnikiem jest ogniskowa obiektywu. Mniejsza ogniskowa np. 28 mm sprawi, że większa część sceny będzie ostra niż w przypadku teleobiektywu np. 200 mm.
Trzeci czynnik to odległość ostrzenia, czyli odległość pomiędzy aparatem a obiektem, na który ustawiona jest ostrość. Im krótsza ta odległość, tym mniejsza, płytsza głębia ostrości. Wraz ze wzrostem odległości, głębia ostrości też będzie się zwiększać.
W fotografii krajobrazowej bardzo pomocna jest tzw. odległość hiperfokalna, dzięki której cała fotografia, począwszy od najbliższego kamienia, po odległe góry będzie ostra. Jak ją uzyskać? Można znaleźć gotowe tabele podające nam w jakiej odległości, przy jakiej przysłonie i typie matrycy należy ustawić punkt ostrości, jednak ja uważam, że po pierwsze: większość ludzi i tak tego nie zapamięta, a po drugie: raczej ciężko jest wzrokowo ocenić gdzie dokładnie wypadają np. 82 m od nas, aby tam skierować ostrość. Można się również wspomagać technologią, gdzie na swój telefon pobieramy różne aplikacje obliczające głębię ostrości za nas. Niektóre z nich podają od jakiego punktu uzyskamy odległość hiperfokalną. Generalnie należy pamiętać, że ostrość utrzymuje się zarówno przed, jak i za wyznaczonym punktem, na który ją ustawiamy. Aby ustawić odległość hiperfokalną nie obejdzie się bez metody prób i błędów, jednak zazwyczaj udaje się ją uzyskać po uprzednim ustawieniu małego otworu przysłony, takiego jak np. f/22 i ostrząc mniej więcej w 1/3 głębokości sceny.
Podsumowując, aby zmaksymalizować głębię ostrości należy użyć obiektywu szerokokątnego o krótkiej ogniskowej, ustawić dużą wartość przysłony (mały otwór) i w miarę możliwości oddalić się od punktu, na który ustawimy ostrość.
Chcąc zminimalizować głębię ostrości, dzięki czemu oddzielimy temat zdjęcia od tła lub pozostawimy nieostry pierwszy plan należy użyć jak najmniejszej wartości przysłony (duży otwór), użyć teleobiektywu o długiej ogniskowej i jak najbardziej zbliżyć się do obiektu, na który ustawiamy punkt ostrzenia. Wraz ze spadkiem odległości ogniskowania, zmniejsza się głębia ostrości.
